Ճամբարային երրորդ շաբաթը

Երկուշաբթի խաղացել էնք  տարբեր խաղեր։ Շախմատի դաս ենք ունեցել և սովորել ենք մեկ թագուհով մատ և մեկ ուրիշ խաղաքարերով մատ։

Երեքշաբթի Յուրաքանչուր սովորող ներկայացնում է  հետաքրքիր առարկաներից մեկը։ Սկսել ենք հայկական տարազ նկարել։ Իջել ենք ներքև  սպորտդահլիճ,առաջինից երրորդ դասարնները բերելեն տարբեր լեգոներ։

Չորեքշաբթի  Ընկեր Տաթևի հետ ընթերցել ենք «Երբ մտքերը սառչում են օդում» պատմվածքը։ Շարունակել ենք նկարել հայկական տարազ։

Հինգշաբթի Մենք  ջոկատում խոսեցինք ազգագրական փառատոնի մասին։ Նկարեցինք հայկական զարդանախշով դդում։

ՈՒրբաթ օրն անցկացրեցին Ջրվեժ անտառապարկում, շատ գեղեցիկ ձմեռ էր այնտեղ։ Շատ լավ խաղացինք ձյան մեջ և հրաշալի օր ունեցանք։

Իմ արմատները

Իմ հայրիկի արմատները գալիս են Պարսկաստանի Խոյ նահանգից։ Հայրիկիս պապիկը Վայոց Ձորի Մարտիրոս գյուղից է, հետո նրանք հաստատվել են Ջերմուկ քաղաքում և այնտեղ է ծնվել հայրիկս։ Հայրիկիս պապիկը մասնակցել է 2-րդ համաշխարհային պատերազմին և հասել է մինչև Գերմանիա։ Նա շատ լավ դուդուկ էր նվագում։ Մայրիկս արմատներով Սյունիքի մարզի Կապան քաղաքից է, սակայն ծնվել և մեծացել է Մեղրի քաղաքում։ Մայրիկիս պապիկը նույնպես համաշխարհային պատերազմի մասնակից է, մայրիկս ասում է , որ նա շատ լավ մեղվաբուծ էր։ Իմ ազգանունը՝ Խուդոյան է, այն եկել է պարսկերեն Խուդո բառից, որը նշանակում է Աստված։

Շաբաթվա ամփոփում

Երկուշաբթի ընկեր Տաթևը ընթերցեց Ջանի Ռոդարիի «Ոչ մի բանից մարդուկը» և մենք հորինեցինք «Ոչ մի բանից հեքիաթը»։

Երեքշաբթի օրը ընկեր Տաթևի հետ կարգի բերեցինք մեր բլոգի բաժինները։ Միսս Անիի հետ անգլերենի պարապմունք ունեցանք։

Չորեքշաբթի օրը գնացինք քանդակի դպրոց և կավով պատրաստեցինք քանդակներ։ Դասերի վերջում խաղացինք սեղանի խաղերով։

Ուրբաթ այցելել ենք ֆիզիկայի լաբարատորիա, հետաքրքիր փորձերի ենք մասնակցել։

Ընկեր Ալինայի հետ առողջագիտության պարապմունք ենք անցկացրել։   

Ոչ մի բանից հեքիաթ

Մի օր որոշեցի,բայց ոչինչ չորոշեցի: Որոշեցի քնել ու չքնեցի: Որոշեցի հանցնել ու չհարցրեցի: Մի օր էլ գնացի ու տեղ չհասա: Այս միասին կարդացել էի, Բայց բան չէի հասկացել:Ճանապարհին ծարավել էի, աղբյուր գտա ու չխմեցի:Աղբյուրը մի գորտ էր հսկում,գորտը գոտի չուներ: Ցանկացա գորտին հենծել ու չհեծնեցի: Ուզում էի բռնել, բայց ցանկությունս կորավ:Որոշեցի գորտերի ֆերմա դաձցել ու այդ մտքից շատ հոգնեցի:Գորտին հանգստի ուկարկեցի և աղբյուրը ես հսկեցի ու չհսկեցի:Ճամփորդությունիցս հոգնծ տուն գնացի ու չհասա հասա տուն բայց տուն չհասա։ ախորժակով հաց կերա ուտելու բան չճարեցի ու սոված մեռա մեռնելուց առաջ վախեցա ու վորոշեցի մառզանք անել, մարզվեցի- մարզվեցի ու չմարզվեցի։

Դեպի Հենրիկ Մալյանի կինոդերասանի թատրոն

Մենք հունվարի 11-ին գնաացել էինք «Ամանորյա հեքիաթային իրարանցում» մանկական ներկայացումը դիտելու։ Ներկայացումը երեք չարաճճի և անխելք երեխաների մասին էր։ Նրանց պապիկը շատ հոգատար էր, բայց տխուր էր։ Մի օր նա կանչենց երեք դայակի երեխաների համար։ Առաջին դայակը շատ խիստ էր, իսի երկրորդը՝ շատ կարգապահ։ Ամեն մի դայակ ինչ որ բանից վախենում էին․ աղջիկը վախենում էր հոգիներից, իսկ տղան վախենում էր միջատներից։ ԵՎ վերջին դայակը այդքան էլ դայակ չէր այլ բարի կախարդ էր։ Նրանք երեխաներին հոգնեցրեցին և տխրեցրեցին։ Վերջում երեխաները դարձան խելացի և կարգապահ։