Մենք մեր դասարանով գնացել էինք Փարաջանովի թանգարան։ Փարաջանովը ծնվել է 1924 թվականին Թբիլիսիում։ Նա հայտնի կինոռեժիսոր էր։ Փարաջանովի ամենահայտնի ֆիլմերից էր <<Նռան գույնը>>։ Ես շատ հետաքրքիր բաներ տեսա նրա տուն-թանգարանում։ Օրինակ շոգեմեքենա, որը պատրաստված էր տարբեր հին իրերից։ Ես իմացա, որ նա շատ էր սիրում անել կոլաժներ, նա իր երեսուն տարեկանի նկարը փկցրել էր թղթի վրա, իսկ հետո իր և իր ընկոերուհու տասնյոթ տարեկանի նկարները։ Փարաջանովը հայելիների վրա ապակիներով տարբեր պատկերներ էր ստանում։ Ինձ շատ դուր եկավ Փարաջանովւ տուն-թանգարանը և ես կուզենայի մեկ անգամ ևս գնայի այնտեղ։
1.Մարդկանց մեծամասնությունը դա չի գիտակցում, քանի որ թվում է, թե դուք կարող եք հեռանալ, վերադառնալ, և ձեր շունը նույն կերպ կարձագանքի՝ անկախ նրանից, որ դուք գնացել եք հինգ րոպեով, թե գնացել եք հինգ ժամով:
Այնուամենայնիվ, ապացուցված է, որ շները իրականում գիտեն այդ ժամերի միջև եղած տարբերությունը՝ հիմնվելով առօրյայի վրա:
2.Թեև դա մի փոքր տարօրինակ է հնչում, մեզանից շատերը գիտեն, որ շների հոտառությունը 100 հազար անգամ ավելի լավ է, քան մարդիկ: Նրանք իրականում կարող են ընկալել այնպիսի զգացմունքներ, ինչպիսին վախն է, այդ իսկ պատճառով դուք կարող եք ականատես լինել, թե ինչպես են շները հաչում նրանց վրա, ում կարող են զգալ, որ վախենում են իրենցից: Նրանց թաց քթերը իրականում կլանում են տարբեր բույրեր։
3.Դուք երբևէ դիտե՞լ եք, թե ինչպես է ձեր շունը հոտոտում շուրջը` զուգարան գնալու հատուկ «տեղ» գտնելու համար: Մարդկանց մեծամասնությունը դա չի գիտակցում, բայց պատճառն այն է, որ շները խնամքով ընտրում են կատարյալ վայրը այն է, որ նրանք իրականում և միտումնավոր են:
4.Սա գուցե այնքան էլ անհայտ չէ, բայց մեզանից շատերը չգիտեին, որ քոթոթները, երբ ծնվում են, լիովին խուլ են: Նրանք օգտագործում են միայն իրենց հոտառությունը և տեսողությունը, մինչև որ նրանց լսողությունը զարգանա:
5.Ինչպես մարդու մատնահետքը, այնպես էլ շան քիթը անհատական է միայն նրա համար: Որոշ մարդիկ, ովքեր դա գիտեն, նույնիսկ սիրում են իրականում ստեղծել իրենց շան քթի հետքերը որպես հուշանվերներ:
6.Շների ճնշող մեծամասնությունը հայտնվում է կենդանիների ապաստարաններում միայն այն պատճառով, որ նրանք չունեն նույնականացում:
7.Վերադառնալով իրենց յուրահատուկ հոտառությանը, շները իրականում հայտնի են, որ հոտոտում են և հայտնաբերում որոշակի բժշկական պայմաններ:
8.Մենք բոլորս էլ լսել ենք, որ այդն ամենաարագ կենդանին է, որը գոյություն ունի, արագությամբ հասնում է մինչև 70 մղոն/ժամ:
9.Ճիշտ այնպես, ինչպես մարդիկ, շներն ունեն նախընտրելի աջ կամ ձախ թաթ, որով նրանք տանում են:
10.Շատ տերեր չգիտեն այս խելահեղ փաստի մասին, բայց շներն ունեն երեք կոպեր, որոնց երրորդը կոչվում է «ալոճ», որը պատասխանատու է աչքը պաշտպանված և յուղված պահելու համար: Այսպիսով, այժմ դուք ուշադիր կնայեք ձեր շանը, որպեսզի տեսնեք, թե արդյոք կարող եք նկատել այն:
Բարև սիրելի Փոքրիկ իշխան ես քեզ ուզում եմ ասել, որ դու միշտ ընտանիք ունես և նրանք միշտ քո կողքին են։ ԵՎ ուզում եմ ասել, որ դու շատ շատ լավ ես նկարում դրա համար էլ քեզ քնից արթնացնում են, որ դու իրենց համար նկարես ու միշտի, երազանքները կատարվում են։
Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանը՝ գիտահետազոտական ինստիտուտ և թանգարան է։ Այն հիմնվել է 1959 թվականին։ Այնտեղ մենք տեսանք հին ժամանակվա գրքեր, իսկական ոսկուց գրքեր, Հայաստանի ամենամեծ գիրքը, որը կշռում է 28կգ և ամենափոքր գիրքը, որը կշռում է 190գրամ։ Մենք տեսանք տարբր տարօրինակ գրելու պարագաներ, ավելի քան 800 տարեկան գրքեր։ Եվ մի շատ հետաքրքիր բան տեսանք․ ուրիշ լեզուներով չորրստառ միացնել իրար, կարողացանք ստանալ մեկ տառ։ Ճամբորդությունը շատ հետաքրքիր էր և ուսուցողական։
Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի գիտահետազոտական ինստիտուտը՝ հայտնի նաև որպես Մատենադարան, հին ձեռագրերի պահուստ է, որի հայերեն ձեռագրերի հավաքածուն ամենամեծն է աշխարհում։ Այն հիմնվել է 1959 թվականին և գտնվում է Երևանում։
“Մատենադարան” բառը նշանակում է ձեռագրերի պահուստ։ Այն պարունակում է ավելի քան 17000 ձեռագրեր, 450 հազար փաստաթղթեր և 3000 հին գրքեր։ Ամենահին ձեռագիրը “Վեհամոր Ավետարանն” է, որը թվագրվում է 7-րդ դարով։ Այստեղ կարելի է տեսնել հայկական ամենամեծ գիրքը՝ «Մշո ճառընտիր»-ը (28կգ) և ամենափոքր գիրքը, որը կշռում է 190գրամ։
Մատենադարանը ոչ միայն թանգարան և պատկերասրահ է, այլ նաև հայտնի հետազոտական և մշակութային կենտրոն։ Այսպիսով, եթե ուզում եք իմանալ ավելին հայոց լեզվի և ձեռագրերի մասին, սա է այն վայրը, որտեղ կարելի է ստանալ ամբողջական տեղեկություն։
Մի օր իմ համար սոված ման եմ գալիս ու տեսնում եմ մի մարդ քայլում է, ես նրան հարցրեցի, թե ուր է գնում, իսկ նա պատսխանեց, որ Աստծո մոտ։ Ես նրան խնդրեցի, որ Աստծուն իմ համար բարեխոսի և ասի, որ ինձ ուտելիք տա։ Նա համաձայնեց և գնաց։ Մի որոշ ժամանակ անց ես տեսա, որ մարդը ետ է գալիս։ Նա ասաց, որ հանդիպել է Աստծուն և նա ասել է, որպեսզի ես հարստանամ պետք է ծառի տակին ոսկին հաննեմ, սակայն ես ժամանակ չոնեի, հետո ասել է, որ պետք է աղջկա հետ ընկերություն անեմ, սակայն ես էլի ժամանակ չունեի։ Իսկ քո համար ասաց, որ դու կհանդիպես մի անխելք մարդու և նրան կուտես ու կկշտանաս։ Ես էլ մտածեցի, որ նրանից անխելք մարդ դժվար էլ գտնեմ և կերա նրան։։
Բարի գալուստ Գոհար Խուդոյանի բլոգ 